Mediolan- miasto mody! Torebeczka od Ludwisia, buciki od Czu czy love in the Coco – wszystko, czego portfel zapragnie. Drogo, z przepychem, w złocie i kaszmirze. Posadzka również niczego sobie. Zakupy najlepiej przed Duomo, aby pokazać się w lśniących Armanich – może szyte w Bangladeszu, ale dom mody w tym samym mieście. Respekt na dzielni.
Barcelona nocą to nie tylko liczne bulwary, czy też kluby przy plaży, ale także i niesamowity spektakl jaki możemy zaobserwować już od godziny 21 przy Muzeum Naturalnym w stolicy Katalonii. Różnokolorowe światła zgrane w punkt z kompozycjami muzycznymi tworzą niesamowity obraz na tle zachodzącego słońca. Co ważniejsze, pokaz jest całkowicie darmowy, a po więcej zapraszam na stronę internetową, gdzie dowiedzą się Państwo jak wygląda taki przykładowy pokaz: KLIK!
Tutaj można również w serwisie youtube obejrzeć przykładowe pokazy: FILM I oraz FILM II
Na tę chwilę zostawiam Państwa ze zdjęciami. Tego nie może zabraknąć na trasie zwiedzania!
Kuchnia hiszpańska to jedna z najsmaczniejszych kuchni świata. Nie tylko ze względu na dużą zawartość warzyw, owoców, ale grę smaków jaką tworzą przyprawy. Podstawowy obiad hiszpańskiej rodziny składa się z ryżu, warzyw takich jak: pomidory, papryka, czy cebula, oraz owoców morza. Od ośmiornic i kalmarów, poprzez krewetki, po ryby takie jak skandynawski łosoś. Każdy kto choć raz jest w Hiszpanii, powinien spróbować takich dań jak: Paela (owoce morza z ryżem, przyprawami podawane w kociołku), czy Gazpacho (krem pomidorowy), czy sałatka z ośmiornicą.
Dla tych co mają bardziej wrażliwe żołądki, czy upatrują swoje gusta w makaronach, serdecznie zapraszam do zapoznania się ze specjałami kuchni włoskiej: Bon Appetit
Katedra Narodzin św. Marii w Mediolanie, nazywana przez Lombardczyków Dom de Milan, to jeden z najlepiej rozpoznawalnych budynków w Mediolanie, Włoszech, a nawet w Europie. Instagram zalany jest selfikami, przedstawiającymi szerokie uśmiechy na tle tego jaskrawego budynku. Być tam jest już pewnym obowiązkiem utrzymania renomy wśród obieżyświeckich znajomych. Jedno z nielicznych, „ładnych” miejsc na industrialym planie mediolańskiego miasta. Sprzedawcy każdej maści z całego świata czatują dzień i noc, aby w chwili nieuwagi zakuć niewytrenowanego turystę w bransoletkę o wdzięcznym imieniu „Łanełro”. Przewidywany czas odwiedzin – do 15 minut wraz z przejściem od i do najbliższej stacji metro o nazwie „Duomo”. Wielką zaletą jest pobliski McDonald, stanowiący ostoję dla wyczerpanych, niczym azyl, którego inni szukają we wnętrzu tytułowej, sakralnej świątyni.
Rezerwujemy bilety, schodzą jak Cheeseburgery! : Kliknij tutaj!
Jeżeli podczas podróży jedną z atrakcji, za którymi przepadasz najbardziej jest próbowanie różnych orientalnych smaków zapraszamy także do spróbowania:
Koloseum, oficjalnie w starożytności Amfiteatr Flawiuszów (łac. Amphitheatrum Flavium, Colosseum; wł. Colosseo) – amfiteatr wRzymie, wzniesiony w latach 70–72 do 80 n.e. przez cesarzy z dynastii Flawiuszów.
Jest to duża, eliptyczna budowla o długości 188 m i szerokości 156 m, obwodzie 524 m, wysokości 48,5 m, z pojemną widownią, która mogła pomieścić pomiędzy 45 a 50 tysiącami widzów[1] (według iluminacji późnorzymskiej „Chronografii z 354 roku n.e.”, która powstała na zlecenie bogatego rzymskiego chrześcijanina Walentiusza, pojemność Koloseum wynosiła około 87.000 osób)[2]; z galeriami komunikacyjnymi oraz areną z systemem podziemnych korytarzy. W czterokondygnacyjnym podziale zewnętrznym zastosowanospiętrzenie porządków (najniższa kondygnacja w porządku toskańskim, druga w jońskim, trzecia w korynckim). Trzy niższe kondygnacje związane są z konstrukcyjnym układem arkad, czwarta, najwyższa została zaopatrzona tylko w małe okna. Od strony wewnętrznej budowla jest pięciokondygnacyjna. Cztery kondygnacje zbudowano jako układ pomieszczeń wydzielonych pomiędzyfilarami, ścianami, ze sklepieniami kolebkowymi i krzyżowymi. Umieszczono tam bufety, szatnie, natryski, pomieszczenia dlagladiatorów, klatki dla zwierząt, korytarze. Wokół areny wzniesione było podium. Do Koloseum prowadziło 80 ponumerowanych wejść (zachowały się oznaczenia wejść od nr XXIII do LIV), które zapewniały szybkie (przez ok. 6 minut) opuszczenie widowni przez widzów (jednak taką możliwość mieli tylko widzowie z dolnych i środkowych rzędów). Istniała też możliwość przykrycia całej widowni specjalną osłoną (velarium) w deszczowe lub bardzo słoneczne dni.
Odbywały się w nim m.in. walki gladiatorów, naumachie, polowania na dzikie zwierzęta. Tradycja mówi iż w Koloseum mordowanochrześcijan, co upamiętniono krzyżem wewnątrz budowli. Od połowy XVIII wieku Koloseum jest otoczone opieką jako miejsce męczeństwa pierwszych chrześcijan, wcześniej pozyskiwano z niego bloki kamienne jako materiał budowlany. Nazwa Koloseum została nadana we wczesnym średniowieczu od znajdującego się w pobliżu budowli ogromnego (gr. „kolossos”) posągu Neronaprzedstawionego jako Helios.
W 445 zostało poważnie uszkodzone przez trzęsienie ziemi.
W 528 odbyły się tu ostatnie igrzyska.
Pod koniec VI wieku wewnątrz amfiteatru wybudowano mały kościół, arenę przekształcono w cmentarz.
Około 1200 rodzina Frangipani przejęła Koloseum i ufortyfikowała je, używając jako zamku.
W 1349 w wyniku trzęsienia ziemi zawaliła się zewnętrzna część południowej ściany.
W 1744 zostało ogłoszone miejscem męczeństwa chrześcijan. Zaprzestano eksploatować go w roli kamieniołomu.
Od II poł. XVIII wieku w Wielki Piątek odbywa się tutaj droga krzyżowa pod przewodnictwem papieża.
7 lipca 2007 obiekt został ogłoszony jednym z siedmiu nowych cudów świata.
Miasto znad Morza Śródziemnego nie powinno kojarzyć się tylko i wyłącznie z klubem piłkarskim, Igrzyskami Olimpijskimi, czy też filmem Woodie’go Allena, ale także i ze sztuką architektoniczną jaką miastu przekazał słynny architekt, malarz i projektant Gaudi. Na zdjęciach mogą państwo podziwiać nie tylko słynną Sagradę Familię, której ojcem- założycielem jest właśnie słynny architekt, ale i kamienicę, w której przez pewien czas mieszkał sam Gaudi, czy park, z którego rozciąga się widok na panoramę całego miasta.
Podróż za jeden uśmiech :) 